Tags
astronomy, celestial objects, geometric connections, geometry, Harmoniae Mundi, harmony, Kepler, mercury and venus, mercury orbits, science
Harmoniae Mundi – Geometry patterns of Venus and Mercury orbits
Kepler tried to find harmony in the way planets move. And it is true that Harmony lurks in every move of the celestial objects, as they wander silently through the eons in the dark space.
The schema above shows the orbits of Mercury and Venus and how Geometry connects these orbits into extremely intuitive motifs… If someone thinks these geometric connections are pure coincidence, then he surely has a lot to explain…
To be continued…
Advertisements
One problem with the above geometric projection: planets have slightly elliptical orbits. [http://docs.kde.org/stable/en/kdeedu/kstars/solarsystem.png] This is not an accurate representation of the orbits of Venus or Mercury. This sort of cosmic perfection is not seen.
You are right. However models change all the time. I am sure in 1,000 years from now today’s models will also look outdated. However the main point is there and can be seen: symmetry is there…
Hmmmm, you don’t really have spherical or circular symmetry. I’m sure I could find symmetry anywhere if I looked hard enough and started to draw up the right geometry. Try it for yourself.
σύμπτωση ή τυχαίο δεν είναι το Σύμπαν, έχει ζωή, έχει συνειδητότητα, οδηγήται από τον διχασμό και κυβερνάται από τον φόβο
Συμφωνώ. Διαφωνώ λίγο με το τελευταίο ωστόσο: η αγάπη θα έλεγα ότι το κυβερνάει. Αυτοί που φοβούνται δεν παίζουν μεγάλο ρόλο στη διαμόρφωση του. Τι λες;
Συμφωνώ η αγάπη είναι το κλειδί, παράγει συναίσθημα και ενέργεια, η πληροφορία δεν χάνεται ούτε από τον άνθρωπο ούτε από το σύμπαν
@Michael Roberts: What you say implies that mathematical models, no matter what, can be applied everywhere. What is the meaning of searching the “best model” then?
η αναζήτηση του τέλειου είναι ανθρώπινη ανάγκη, θα ζητάμε περισσότερα από όσα βλέπουμε ή κατανοούμε, την αρχή την έκανε ο Αριστοτέλης
Pingback: Harmonia Philosophica & Harmoniae Mundi – Part 2 « Harmonia Philosophica